شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 18135

که آمد سپاهی چو کوه گران/همه رزمجویان گندآوران

گفت که تو شمع شدی، قبلۀ این جمع شدی/جمع نی‌ام، شمع نی‌ام، دود پراکنده شدم

بر سر آنم که گر ز دست برآید/ دست به کاری زنم که غصّه سر آید

مروّت نباشد بر افتاده زور/ برد مرغ دون دانه از پیش مور

خروشی برآمد ز ایران سپاه / ز سر برگرفتند گردان کلاه

سپهی بود جوانی که شکست / پیری امروز برانگیخت سپاه

سواری فرستیم نزدیک شاه / بدان تا به راه آیدت نیم‌راه

همه برگرفتند با او خروش / زمین پرخروش و هوا پر ز جوش

تاریخ کیقباد نخواندی که در سیر /عدلش ز فضل عاطفه‌گستر نکوتر است 

ز کوه قاف اگر باشد شکوه سلطنت افزون/ پر کاهی ندارد وزن در میزان درویشان

نادیده خراش رشتۀ چنگ/از چنگ کجا برآید آهنگ

راه گوش عاشقان از لحن دلکش می‌زند/صید چشم ناظران از روی زیبا می‌کند

سپه داغ دل‌ شاه با های و هوی / سوی باغ ایرج نهادند روی

که رستم که باشد که فرمان من / کند پست و پیچد ز پیمان من

تنت بر تک رخش مهمان کنم / به گرز و به کوپال درمان کنم

گفت که تو شمع شدی، قبله این جمع شدی / جمع نیم شمع نیم، دود پراکنده شدم

خوش بود یاریّ و یاری بر کنار سبزه‌زاری/ مهربانان روی بر هم وز حسودان برکناری

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال/ مرغ زیرک چون به دام افتد تحمّل بایدش

ای سرخوشان ای سرخوشان آمد طرب دامن‌کشان/ بگرفته ما زنجیر او بگرفته او دامان ما

باد آمد و بوی عنبر آورد/ بادام شکوفه بر سر آورد