شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 4538

عشق بهین گوهری است، گوهر دل کان او/ دل عجمی صورتی است، عشق زبان دان او

اگر کیمیای وفا جست خواهی/ جز از دست هر خاک پایی نیابی

برگ بی برگی بود ما را نوال/مرگ بی مرگی بود ما را حلال

سلطان دهر گفته که ای خواجه تا کجا/ بنوشته هفت چرخ و رسیده به مستقیم

آتش عشق است کاندر نی فتاد/ جوشش عشق است کاندر می فتاد

همچو نی زهری و تریاقی که دید؟/ همچو نی دمساز و مشتاقی که دید؟

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی/ نتوان شبه تو جستن که تو در وهم نیایی

هر که جز ماهی ز آبش سیر شد/ هر که بیروزی است روزش دیر شد

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت / وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید

شاکر نعمت به هر مقام که بودیم / داعی دولت به هر طریق که هستیم

بری ذاتش از تهمت ضدّ و جنس / غنی ملکش از طاعت جنّ  و انس

هم تویی اصل وجود و عدمم / هم تویی سود و زیانم ای عشق

کشیدم قلم بر سر نام خویش/ نهادم قدم بر سر کام خویش

بر قدم او قدمی می‌کشید/ بر قلم او رقمی می‌کشید

ای همۀ سلسله‌ام برخی آن طرّه و رخ/ وی همۀ طایفه‌ام بندۀ آن سینه و تن

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال