شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هفدهم: سپیده دم | آزمون شماره 1252

ز قفای من و تو گرد جهان را بسیار/دی و اسفند مه و بهمن و آذر گردد

سوختم در محنت و درد و خطر/در میان آتشم آورده‌ای 

گم شد از من گم شدم از یاد او/ماند بر جا قصه بیداد او

هر چه کردم لابه و افغان و داد/گوش بست و چشم را بر هم نهاد 

یک

دو

سه

چهار

پرچم، الم، بیرق، درفش

 ایثار، فداکاری، از جان گذشتگی، مقاومت

کرامت، بزرگواری، بخشندگی، سرافرازی

افسر، تاج، دیهیم، کلاه پادشاهی

ای گلبن جوان برِ دولت بخور که من/ در سایۀ تو بلبل باغ جهان شدم

فراوان سخن باشد آکنده گوش/ نصیحت نگیرد مگر در خموش

کمال است در نفس انسان سخن/ تو خود را به گفتار ناقص مکن

گفتی ز سرّ عهد ازل یک سخن بگو/ آن گه بگویمت که دو پیمانه درکشم 

ز قفای من و تو گرد جهان را بسیار/ دی و اسفند مه و بهمن و آذر گردد

سوختم در محنت و درد و خطر/ در میان آتشم آورده ای

گم شد از من گم شدم از یاد او/ ماند بر جا قصۀ بیداد او

هرچه کردم لابه و افغان و داد/ گوش بست و چشم را بر هم نهاد