شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 1 - آفرینش همه تنبیه خداوند دل است

معنای کلمۀ "انعام" در کدام گزینه، با معنی اين واژه در بیت زير تفاوت دارد؟ « نعمتت بار خدايا ز عدد بيرون است/ شكر انعام تو هرگز نكند شكرگزار»

ای گدایان خرابات خدا یار شماست / چشم انعام مدارید ز (( انعامی )) چند

هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است / این گدا بین که چه شایستۀ (( انعام )) افتاد

به منت دگران خو مکن که در دو جهان / رضای ایزد و (( انعام )) پادشاهت بس

چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از (( انعامت )) / ز حال بنده یادآور که خدمتگزار دیرینم

با توجه به بیت زیر مفهوم «تنبیه» چیست؟

«آفرینش همه تنبیه خداوند دل است / دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار»

بیدار باش - هشیاری

تسبیح

آفریدن

تنبیه و مجازات

معنی واژه مشخص شده در مصراع «نه همه مستمعی فهم کند این اسرار» در کدام گزینه آمده است؟

بیننده

شنوایی

شنونده

فقیر و تهی‌دست

مفهوم «ما اکثر العِبر و اقل الاعتبار» با کدام بیت، یکی است؟

سعدیا، راست‌روان گوی سعادت بردند / راستی کن که به منزل نرسد کج رفتار

این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود / هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار

تا قیامت سخن اندر کرم و رحمت او / همه گویند و یکی گفته نیاید ز هزار

تا کی آخر چو بنفشه، سر غفلت در بیش / حیف باشد که تو در خوابی و نرگس بیدار

کدام گزینه نادرست است؟

نعمتت بار خدایا، ز عدد بیرون است/ شکر انعام تو هرگز نکند شکرگزار (ز عدد بیرون بودن کنایه از «بی‌شمار بودن»)

یکی را به سر برنهد تاج بخت/ یکی را به خاک اندر آرد ز تخت (از تخت به خاک آوردن کنایه از «پست کردن»)

که تواند که دهد میوه‌ی الوان از چوب؟/ یا که داند که برآرد گل صدبرگ از خار؟ (چوب مجاز از «درخت»)

تا کی آخر چو بنفشه، سر غفلت در پیش؟/ حیف باشد که تو در خوابی و نرگس، بیدار (خواب و بیدار مجاز از «دنیا»)

شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 1 - آفرینش همه تنبیه خداوند دل است | آزمون شماره 13887