شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 11526

ما را نظر به خیر است از حسن ماهرویان / هر کاو به شر کند میل او خود بشر نباشد 

خفتن عاشق یکی است بر سر دیبا و خار / چون نتواند کشید دست در آغوش یار 

هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد / وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد 

بیا که نوبت صلح است و دوستی و عنایت / به شرط آنکه نگوییم از آنچه رفت حکایت 

گریه شام و سحر شُکر که ضایع نگشت / قطره باران ما گوهر یکدانه شد

دیر بماندم در این سرای کهن من / تا کهنم کرد صحبت دی و بهمن

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت / رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم

باز جهان تیز پر و خلق شکار است / باز جهان را جز از شکار چه کار است

جان بی جمال جانان پیوند جان نجوید / چیزی که دل نخواهد با جان چه کار دارد

برخیز تا ببینی قندیل آسمان را / چون شمع صبحگاهی پیش رخت نشسته

در تاب می‌شد جان مه چون چهره می‌افروختی/ تاریک می‌شد چشم شب چون طُرّه می پیراستی

گفتا تو از کجایی کاشفته می‌نمایی / گفتم منم غریبی از شهر آشنایی