شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 17131

این که پیرانه‌سرم صحبت یوسف بنواخت/ اجر صبری است که در کلبه احزان کردم

رنج ما بردیم و گنج ارباب دولت برده‌اند/ خار ما خوردیم و ایشان گل به دست آورده‌اند

از غایت ‌کرم ‌که تو را هست در سرشت/ بر حاسدان خویش به نیکی بری تو ظن

خار و گل با هم اند و ظلمت و نور/ عسل و شهد و نشتر و زنبور

یکی از صاحبدلان زورآزمایی را دید به هم برآمده و کف بر دماغ انداخته. گفت: این را چه حالت است؟ گفتند: فلان دشنام دادش. گفت: این فرومایه هزار من سنگ برمی‌دارد و طاقت سخنی نمی‌آرد؟ (تأکید بر قوی کردن جسم در کنار اخلاق نیکو)

عابدی را حکایت کنند که شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی. صاحب‌دلی شنید و گفت: اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی بسیار ازین فاضل‌تر بودی. (تأکید بر میانه‌روی)

یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می‌کردند. سر برآورد و گفت: من آنم که من دانم. (تأکید بر سکوت)

یکی را از حکما شنیدم که می‌گفت: هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکرده است، مگر آن کس که چون دیگری در سخن باشد، همچنان ناتمام گفته، سخن آغاز کند. (نکوهش پرحرفی)

تشبیه، کنایه، تشخیص

تلمیح، تضاد، جناس

تشخیص، تناسب، حس‌آمیزی

تشبیه، کنایه، تلمیح