شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 20673

شاه‌نشین چشم من تکیه‌گه خیال توست/جای دعاست شاه من بی‌تو مباد جای تو

ملکا مها نگارا صنما بتا بهارا/متحیرم ندانم که تو خود چه نام داری

گفته بودم به کسی عشق نخواهم ورزید/ آمدیّ و همۀ فرضیه‌ها ریخت به هم

آن‌که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت/هم تواند کرمش داد من مسکین داد

الف _ د

ب _ د

ب _ ج                    

الف _ ج

بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت / گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

ای آسمان چو دور ندیمانش دیده‌ای / در دور خویش شکل مدور گرفته‌ای

نسیم بهار اندر اقصای چین / شد از ناف آهوی چین، نافه چین

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد / من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد

در غم هجر تو تنها نه منم، کز یاران/  هر کسی راست به قدر خود ازین غم قدری

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت / به قصد جان من زار ناتوان انداخت

به دو چشم تو، که چون چشم تو بیمار توام/ چه شود گر بفرستی ز دو عالم شکری؟

آنکه چون من همه کس از دل و جان بندۀ اوست/ گرچه در خاطر او نیست کسی را خطری