شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 81

در خدمتت انبیا مشرف/ وز حرمتت آدمی مکرّم

ای مسند تو ورای افلاک/ صدر تو و خاک توده حاشاک

ای آرزوی قدر لقایت/ وی قبلۀ آسمان سرایت

ای شرع تو چیره چون به شب روز/ وی خیل تو بر ستاره پیروز

تیره پیش فضایل تو نجوم/ خیره پیش شمایل تو شمال

ای منور به تو نجوم جمال/وی مقرر به تو رسوم کمال

ای ثنای تو سروران را ورد/ وی لقای تو اختران را فال

جسته سرمایه از صفت تایید/ بسته پیرایه از کفت افضال

ای منور به تو نجوم جلال/ وی مقرر به تو رسوم کمال

بوستانی است صدر تو ز نعیم/ و آسمانی است قدر تو ز جلال

خدمت تو معوّل دولت/ حضرت تو مقبّل اقبال

شد مزیّن به تو مقام و محل/ شد مزیّن به تو حرام و حلال

اگر تو فصیحی همه مناقب او گوی/  وگر تو دبیری همه مدایح او خوان

برگ بی‌برگی بود ما را نوال / مرگ بی‌مرگی بود ما را حلال

ذره نماید به جنب قدر تو گردون/ قطره نماید به پیش طبع تو دریا

کای به خورشید چراغ تو فرستاده فروغ/ وی به مریخ نهیب تو فرستاده صدا

عشق بهین گوهری است، گوهر دل کان او/ دل عجمی صورتی است، عشق زبان دان او

اگر کیمیای وفا جست خواهی/ جز از دست هر خاک پایی نیابی

برگ بی برگی بود ما را نوال/مرگ بی مرگی بود ما را حلال

سلطان دهر گفته که ای خواجه تا کجا/ بنوشته هفت چرخ و رسیده به مستقیم