شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 2544

درِ معرفت بر کسانی است باز / که درهاست بر روی ایشان فراز

پدر گفتش اندر شب تیره‌رنگ / چه دانی که گوهر کدام است و سنگ؟

شنیدم که مغروری از کبر، مست / در خانه بر روی سائل ببست

دست بر هر کجا نهی جان است / دست بر جان نهادن آسان نیست

دگر مگوی که من ترک عشق خواهم گفت / که قاضی از پس اقرار نشنود انکار

قاضی شهر عاشقان باید / که به یک شاهد اختصار کند

قاضی ار با ما نشیند برفشاند دست را / محتسب گر می‌ خورد معذور دارد مست را

وکیل قاضی‌ام اندر گذر کمین کرده است / به کف قباله دعوی چو مار شیدایی

برون خرام و ببر گوی خوبی از همه کس                   سزای حور بده رونق پری بشکن

چو عندلیب فصاحت فرو شد ای حافظ                     تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن

چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد              تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن

به زلف گوی که آیین دلبری بگذار               به غمزه گوی که قلب ستمگری بشکن