شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دوازدهم : کاوه ی دادخواه | آزمون شماره 1974

رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما/ خرمای خدمتی که برآید ز دست ما

برخواستیم و نقش تو در نفس ما چنانک/ هرجا که هست بی تو نباشد نشست ما

شکر خدای بود که آن بت وفا نکرد/ باشد که توبه ای بکند بت پرست ما

جرمی نکرده ام که عقوبت کند ولیک/مردم به شرع می نکشد ترک مست ما

نهان گشت آیین فرزانگان / پراگنده شد نام دیوانگان

هنرخوار شد، جادویی ارجمند/ نهان راستی، آشکارا گزند

ز خاکمال یتیمی گهر نگردد خوار /چه شد که قدر وفا هیچ کس نمیداند

شده بر بدي دست دیوان دراز / ز نیکی نبودي سخن جز به راز

سعدیا عشق نیامیزد و شهوت باهم /  پیش تسبیح ملائک نرود دیو رجیم

عجب از کشته نباشد به در خیمه دوست ،/عجب از زنده که چون جان به در آورد سلیم

خاک را زنده کند تربیت باد بهار /سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم

همچون دو مغز بادام اندر یکی خزینه / باهم گرفته انسی و ز دیگران ملالی 

که این چرخ و ماهست یا تاج و گاه /ستارست پیش اندرش یا سپاه

به گیتی درون سال سی شاه بود / به خوبی چو خورشید بر گاه بود

پس آزاده گشتاسپ بر شد به گاه/ فرستاد هرسو به کشور سپاه

چو کاووس بگرفت گاه پدر /مر او را جان بنده شد سر به سر

جهاندار هوشنگ با رای و داد / به جای نیا تاج بر سر نهاد

دریدم جگرگاه دیو سپید / ندارد بدو شاه ازین پس امید 

اگر کوه آتش بُوَد بسپرم / ازین تنگ، خوار است اگر بگذرم

چنین سال سیصد همی¬رفت کار / ندیدند مرگ اندر آن روزگار