شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 2113

آن‌که از سنبل او غالیه تابی دارد / باز با دلشدگان ناز عتابی دارد

زر از بهای می اکنون چو گل دریغ مدار / که عقل کل به صدت عیب متهم دارد

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد / صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود / خیال باشد کاین کار بی‌حواله برآید

نقد امید عمر من دستخوش خیال شد:_U_U_UU_ _U_U_UU_

روی تو خوش می‌نماید آینه ما:_UU_U _U _ _UU_ _

 ما لک فی الخیمه مستقلیا:_U_ _ _U _ _ _U_   

 چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست:UU_U_U_ _UU_U_U_

مستفعلن مفاعل / مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل / مستفعلن فعل

مفعول فاعلن / مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن / مفعول فاعلاتن

مفعول فاعلن / مفعول فاعلاتن مفاعیل فاعلن / مفعول فاعلن

مستفعلن فعل / مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل / مستفعلن فعل

یک نفس با او بساز ار ره به جایی می‌بری          همدم او باش کوهم دم ز جایی می‌زند

این سخن آبی است از دریای بی‌پایان عشق           تا جهان را آب بخشد جسم‌ها را جان کند

بیدلان را چاره از روی دلارامی نباشد          هرکه عاشق گردد او را در دل آرامی نباشد

تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد          ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد