شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 18860

چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم / باده از خون رزان است نه از خون شماست

تا دم از شام سر زلف تو هر جا نزنند / با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست

بر دوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم / تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است

صحبت یار عزیز حاصل دور بقاست / یک دمه دیدار دوست هر دو جهانش بهاست

ما نگریزیم از این ملامت / زیرا که قدیم خانه ماست

مگر می‌نبینی که دد را و دام / نینداخت جز حرص خوردن به دام

اسد اندر کمین کینه ثور / کام بگشاده تا بیابد کام

باز بعضی بر سر کوه بلند / تشنه جان دادند در گرم و گزند