شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 1320

بی‌لیاقتی پادشاهان صفوی

سیطرۀ طولانی‌مدت مغولان و تیموریان

نبود و عدم پرورش شاعران

مخالفت مردم با شعرا

سخن‌گفتن پادشاهان گورکانی هند به فارسی

توجه و مهر شاهان صفوی نسبت به شاعران

سیطره مغولان و تیموریان بر سرزمین ایران

شاعرنوازی و ادب‌گرایی سلاطین هند

آشنایی با تفکرات و معارف هندوان در این دوره هیچ نقشی در تغییر سبک نداشت.

اصفهان که پایتخت و محل اجتماع شعرا و فضلا بود، از دیدگاه ادبی توسعه یافت.

شاعران این دوره تشخیص داده بودند که سبک عراقی از واقعیت دور شده و کاملاً جنبه ذهنی و تخیلی یافته است.

حکومت در دست جانشینان تیمور بود و دو جریان شعری رونق داشت: یکی شعر لطیف و فصیح بابا فغانی و دیگری مکتب وقوع.

اسرارالتوحید، تذکرة‌الاولیا، چهار مقاله

مرصادالعباد، مجالس‌المؤمنین، بدایع‌الوقایع

جامع عباسی، عین‌الحیات، مجالس‌المؤمنین

حبیب‌السیر، عین‌الحیات، سرگذشت حاجی بابای اصفهانی