شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 46

دلیران و مردان ایران زمین/ هژیران جنگ‌اور روز کین

تویی رزّاق هر پیدا و پنهان/ تویی خلّاق هر دانا و نادان

هم حرکاتش متناسب به هم/ هم خطواتش متقارب به هم

ما برون را ننگریم و قال را/ ما درون را بنگریم و حال را

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

غلام نرگس مست تو تاجدارانند/ خراب بادۀ لعل تو هوشیارانند

شد مزیّن به تو مقام و محل/ شد مبیّن به تو حرام و حلال

هر صبح سر ز گلشن سودا برآورم/ وز صور آه بر فلک آوا برآورم

دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود/ جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند 

ز گرز تو خورشید بریان شود/ ز تیغ تو بهرام گریان شود 

صفای صفوت رویت بریخت آب بهار/ هوای جنت کویت ببیخت مشک تتار 

دلبر که جان فرسود از او، کام دلم نگشود از او/ نومید نتوان بود از او، باشد که دلداری کند

پرواز به آنجا که نشاط است و امید است/ پرواز به آنجا که سرود است و سرور است

نظر تا کنی عرض نقل است و می/ نفس تا کشی حرف چنگ است و نی 

شکّرشکن است یا سخنگوی من است/ عنبرذقن است یا سمنبوی من است

چرا ننهم نهم دل بر خیالت/ چرا ندهم دهم جان در وصالت 

گر از سلطان طمع کردم خطا بود/ ور از دلبر وفا جُستم جفا کرد

زشت باید دید و انگارید خوب/ زهر باید خورد و انگارید قند

ای منور به تو نجوم جمال/ وی مقرر به تو رسوم کمال

هم عقل دویده در رکابت/ هم شرع خزیده در پناهت