شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 23527

به تازه اول روز است و آفتاب به ناز / فکنده در بن اشجار سایه‌های دراز

امید لذّت و عیش از مدار چرخ، مدار / که در دیار کرم نیست ز آدمی، دیّار

رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار / دستم اندر ساعد ساقی سیمینْ ساق بود

آب را بربست دست و باد را بشکست پای/ تا نه ز آب آید گزند و نی ز باد آید بلا

تا چه از لطف به‌جا با دل عشّاق کند / شوخ‌چشمی که دل از رنجش بی‌جا ببرد [واژه‌آرایی _ تضاد]

دل رمیده ما شِکوه از وطن دارد / عقیق ما دل پرخونی از یمن دارد [واژه‌آرایی _ واج‌آرایی]

کرد هر چند ز غیرت عرق خون پرویز / نقش شیرین نتوانست ز خارا ببرد [تلمیح _ واج‌آرایی]

ز یوسفی که تو را در دل است بی‌خبری / و گرنه هر نفسی بوی پیرهن دارد [تلمیح _ تشخیص]

دلم خاک تو شد گو باش من خون می‌خورم باری / ز دست این دل خاکی به دست خون درم باری

گوش زیر زلف و زیور زان نهان کردی که آه / نشنوی پیدا ز من باری نهان چون نشنوید

با تو حدیث بوسه همان به که کم کنم / کالا حدیث زرّ فراوان نمی‌کنی

آن یار کزو خانه ما جای پری بود / سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود