شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 7: تاریخ ادبیات قرن چهاردهم | آزمون شماره 116

اندیشه‌‌‌های باستان‌‌گرا

گرایش به شعرهای ترجمه‌‌ای

نوآوری‌‌ها 

تجدد ستیزی
 

سید حسین حسینی - علیرضا قزوه - حسین منزوی

قیصر امین‌پور - سید علی موسوی گرمارودی - سلمان هراتی

هوشنگ ابتهاج - حمید سبزواری - نصرالله مردانی 

حسین آهی - محمّدکاظم کاظمی - سیمین بهبهانی

وی در جوانی چند ماه را در نجف درس طلبگی خواند و پس از بازگشت به
ایران، به احزاب سیاسی پیوست. (جلال آل احمد) 

در خانواده‌ای روحانی در اصفهان به دنیا آمد و پس از تحصیل در تهران به
لبنان، فرانسه و آلمان رفت. (سیمین دانشور) 

او علاوه بر داستان، در تک‌نگاری، سفرنامه‌نویسی، مقاله‌نویسی انتقادی و
ترجمه نیز توانا بود. (سید محمدعلی جمالزاده) 

او دانش‌آموختۀ زبان و ادبیات فارسی بود و علاوه بر داستان‌نویسی،
ترجمه‌هایی از نمایشنامه‌های نویسندگان مشهور خارجی را در کارنامۀ او
می‌توان دید. ( احمد محمود) 

جعفرخان از فرنگ برگشته - شمس و طغرا - تهران مخوف

شمس و طغرا - جعفرخان از فرنگ برگشته - تهران مخوف 

تهران مخوف - جعفرخان از فرنگ برگشته - شمس و طغرا 

شمس و طغرا - تهران مخوف - جعفر خان از فرنگ برگشته

دورۀ سلطنت رضاخان را دورۀ درخشش نیما و جدال بر سر شعر کهنه و نو می‌دانند.

 از آغاز حکومت رضاخان تا روی کار آمدن محمّدرضا، فضای سیاسی آزادتری نسبت به دورۀ قبل بر ایران حاکم بود. 

نیما و پیروانش مانند اخوان ثالث و سهراب سپهری تلاش‌هایی در تغییر شعر فارسی داشتند که آنها را پیشگامان شعر نو خوانده‌اند.

بهتر است شروع واقعی شعر نو را از سال ۱۳۳۲ یعنی هم‌زمان با کودتای ۲۸ مرداد دانست.