شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هشتم: سفر به بصره | آزمون شماره 748

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست/گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

عقل دیوانه شد آن سلسله‌ی مشکین کو / دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

افسوس که شد دلبر و در دیده گریان/تحریر خیال خط او نقش بر آب است

باز آی که باز آید عمر شده حافظ / هرچند که ناید باز تیری که بشد از دست

بُخلش جایی رسیده کاو نگذارد / شوخ به گرمابه‌بان و موی به حجَام

بر مصطفی بهرِ رخصت دوید / از او خواست دستوری اما ندید

فروتن بود هر که دارد خرد / سپهرش همی در خرد پرورد

هر نفس آواز عشق می‌رسد از چپ و راست / ما به فلک می‌رویم عزم تماشا که راست

نیست روشن‌گهر از سختی دوران دل‌تنگ / خون یاقوت همان جوش زند در رگ سنگ

ناامید از روشنی ای دل، به تاریکی مباش / زان که شام هجر را صبح وصالی در پی است

شِکوه از سختی ایام ز کم ظرفی‌هاست / جوی شیر است مرا پیش هر رگ سنگ

هر آن دل را که سوزی نیست دل نیست / دل‌ افسرده غیر از آب و گل نیست

همه ذرات در تسبيح ذاتت  /  نديده هيچکس کل صفاتت

 

رشته تسبيح تو دام رياست   / مهره آن دانه مرغ هواست
 

 نگه کن ذره ذره گشته پويان  /  بحمدش خطبه تسبيح گويان
 

هر چه مخلوق حضرت اويند  /  همه تسبيح حضرتش گويند