شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 11 - زنِ پارسا

در کدام گزینه هر دو واژه بهدرستی معنا شده است؟

(مصائب: بلا) (واقف: آگاه)

(شفاعت: خواهشگری) (وقار: متانت)

(فراست: زیرکی) (شط: دریا)

(بیشکیب: بیصبرانه) (متقدّم: پَسین)

در کدام گزینه غلط املایی دیده نمیشود؟

اگر آدمی را دردی نمیرسید، به چه چیز تواضع و تضرّع و ترک معاصی میکرد و طلب عافیت مینمود؟

از گوشۀ سومعه آواز درآمد که: تو خود را مرنجان ای طرّار! ابلیس زهره ندارد که گرد او گردد.

مثل تو چون مورچهای است که از جمال صورت قصر و بسیاری غلامان و صریر ملک وی، هیچ خبر ندارد.

در محاوراتی که به حضور او میرود، طعن و خوظ ننماید و اگر پوشیده دارند، استراق سمع نکند.

در کدام گزینه، غلط املایی وجود ندارد؟

اگر حیا و شرم نبود، برخی از مردم صلة رحم و احسان به خویشان نمیکردند و ترک معاصی نمیکردند.

آنچه در برّ و بحر و آنچه میان آسمان و زمین است، چون میق و رعد و برق و قوسقزح، صنع حق تعالی است.

در محاوراتی که به حضور او میان دو کس رود، خوض ننماید و اگر از او پوشیده دارند، استراغسمع نکند.

از گوشة سومعه آواز درآمد که: تو خود را مرنجان ای طرّار! ابلیس زهره ندارد که گرد او گردد.

در کدام گزینه، نقش دستوری «تخلّص» با بقیّه متفاوت است؟

حافظ مرید جام می است ای صبا برو / وز بند بندگی برسان شیخ جام را

حافظ از دولت عشق تو سلیمانی شد / یعنی از وصل تواَش نیست به‌جز باد به دست

غیر از این نکته که حافظ ز تو ناخشنود است / در سراپای وجودت هنری نیست که نیست

حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز / زان‌که درمانی ندارد درد بیآرام دوست

آرایه‌ی کدام عبارت نادرست است؟

یک روز، آتش جنگ، ناگاه جسم شهر را در خود گرفت. (تشخیص - کنایه)

یک روز ناگهان از آسمان آتش بارید و حیات شهر متوقف شد و کشتی‌ها به گل نشست. (مبالغه - کنایه)

خرّمشهر، شقایقی خون رنگ است که داغ جنگ بر سینه دارد. (نماد - کنایه)

عجب از این عقل باژگونه که ما را در جستجوی شهدا به قبرستان می‌کشاند! (تشخیص - تشبیه)

شرکت در آزمون آنلاین فارسی نهم - درس 11 - زنِ پارسا | آزمون شماره 14485