شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 113

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

 مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن 

مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن 

مفتعلن فاعلات مفتعلن فع
 

ز دیدنت نتوانم که دیده بردوزم / وگر معاینه بینم که تیر می‌‌آید

هر که آن تلخم دهد حلوا بها جانش دهم / ور بود پوشیده و پنهان به دوزخ دررويد

مهی که راز من از پرده آشکارا کرد / هنوز صورت او زیر پرده پنهان است

از آن زمان که زمین‌‌بوس آستان توام / سر ملوک جهان جمله بر زمین من است

نالم ز دل چو نای من اندر حصار نای / پستی گرفت همت من زین بلند جای

كفر است در طریقت ما کینه‌‌داشتن / آیین ماست سینه چو آیینه داشتن

بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر/ که عاقبت برود هر که او ز مادر زاد

ساقی به نور باده برافروز جام ما / مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما 

جایی که جان مردان باشد چو گوی گردان

چون باد بسی داشت سر زلف تو در سر

گاهی ز فخر تاج سر عالمی بلند

اسرار تو در زبان نمی گنجد

خدایت ثنا گفت و تبجيل کرد / زمین‌‌بوس تو قدر جبریل کرد 

جانان من برخیز و آهنگ سفر کن / گر تیغ بارد گو ببارد جان سپر کن 

باید به مژگان رُفت گرد از طور سینین / باید به سینه رفت زین‌‌جا تا فلسطین 

حكمش جلودار است بر هامون بتازید / هامون اگر دریا شود از خون بتازید