شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 113

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

 مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن 

مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن 

مفتعلن فاعلات مفتعلن فع
 

جایی که جان مردان باشد چو گوی گردان

چون باد بسی داشت سر زلف تو در سر

گاهی ز فخر تاج سر عالمی بلند

اسرار تو در زبان نمی گنجد

خدایت ثنا گفت و تبجيل کرد / زمین‌‌بوس تو قدر جبریل کرد 

جانان من برخیز و آهنگ سفر کن / گر تیغ بارد گو ببارد جان سپر کن 

باید به مژگان رُفت گرد از طور سینین / باید به سینه رفت زین‌‌جا تا فلسطین 

حكمش جلودار است بر هامون بتازید / هامون اگر دریا شود از خون بتازید

ز دیدنت نتوانم که دیده بردوزم / وگر معاینه بینم که تیر می‌‌آید

هر که آن تلخم دهد حلوا بها جانش دهم / ور بود پوشیده و پنهان به دوزخ دررويد

مهی که راز من از پرده آشکارا کرد / هنوز صورت او زیر پرده پنهان است

از آن زمان که زمین‌‌بوس آستان توام / سر ملوک جهان جمله بر زمین من است

نالم ز دل چو نای من اندر حصار نای / پستی گرفت همت من زین بلند جای

كفر است در طریقت ما کینه‌‌داشتن / آیین ماست سینه چو آیینه داشتن

بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر/ که عاقبت برود هر که او ز مادر زاد

ساقی به نور باده برافروز جام ما / مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما