شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هشتم : در کوی عاشقان | آزمون شماره 924

سه، سیزده             

سه، چهارده              

دو، چهارده               

دو، سیزده

سراغ منزل طایر ز من کنی که کجاست/ به هرکجا که در آن جا رخ نکویی هست

اگر گویم ز عشق گل فغان آموزش بلبل/خطا باشد که این نسبت بود بی اصل و بی مبدا

ما طایر قدسیم و ز خلوتگه انسیم / پا بسته ي این کهنه قفس چند توان بود

از گلیم خوش نگذارد برون با مرد عشق / دل کند هرچند طیران در فضاي خود بود

در رفتن جان از بدن، گویند هر نوعی سخن / من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود
 

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار / که توسنی چو فلک رام تازیانه‌ی توست
 

مست و مستور ندیدیم اگر هم باشد / این چنین نادره در ملک جهان کم باشد
 

حریف مجلس ما خود همیشه دل می‌برد / علی‌الخصوص که پیرایه‌ای بر او بستند

روزها: محمّدعلی اسلامی ندوشن، اسرارنامه: جلال‌الدّین محمّد مولوی

اسرار التّوحید: محمّد بن منوّر، مرصادالعباد: نجم‌الدّین رازی

لیلی و مجنون: وحشی بافقی، تذکره‌الاولیاء: عطّار نیشابوری

زندگانی جلال‌الدّین محمّد: بدیع‌الزّمان فروزانفر، روزها: لطفعلی صورتگر

تهمتن گز اندر کمان راند زود / بدان¬سان که سیمرغ فرموده بود (حماسی)

ای سلیمان در میان زاغ و باز / لطف حق شو، با همه مرغان بساز (تعلیمی)

برارم ز بن بیخ بیداد را / به گردون زنم پایۀ داد را (انقلاب اسلامی)

نه تلخ است صبری که بر یاد اوست/ که تلخی شکر باشد از دست دوست (غنایی)