شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 17760

 هیچ رویی نیست کز چرخ سیه‌رو زرد نیست/ کار هیچ آزاده‌ای زین آسیا بر گرد نیست

میانش یک سر مو در میان نیست / ولیکن یک سر مویش دهان است

در جهان قصه حسن تو نشد فاش هنوز/ تو دل خلق جهان صید کنی باش هنوز

دوش سیلاب غمم تا به سر زانو بود / امشب ای دوست چه تدبیر که بگذشت ز دوش

چه مهره باخت ندانم سپهر دشمن‌خوی/ که دور کرد به دستان ز دوستان ما را (جناس، تلمیح)

چون توانم شد از اینجا که غمش موی‌کشان/ دلم آورد و به زنجیر فروبست اینجا (تشخیص، کنایه)

دل مسکین مرا نیست در اینجا قدری/ زانک صد دل چو دل خستۀ من هست اینجا (واج‌آرایی، واژه‌آرایی)

روی از تو نپیچم وگر از شست تو آید/ همچون مژه در دیده کشم تیغ بلا را (تشبیه، کنایه)

کار پاکان را قیاس از خود مگیر/ گرچه ماند در نبشتن (شیر) و (شیر)

گلاب است گویی به جویش (روان)/ همی شاد گردد ز بویش (روان)

نه عجب که (قلب) دشمن شکنی به روز هیجا/ تو که (قلب) دوستان را به مفارقت شکستی

زلف او (دام) است و خالش دانۀ آن دام و من/ بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در (دام) دوست