شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 13926

وی و هم سبکانش در آوردن مضامین دقیق در غزل بسیار کوشیدند.

از شاعرانی بود که در تجدید سبک بسیار تأثیرگذار بود.

سخن او همچنان تحت تأثیر سبک دورۀ سامانی و غزنوی است.

از شاعرانی است که غزل فارسی را در قرن هفتم به اوج رسانید.

نیست اقلیم سخن را بهتر از من پادشا / در جهان ملک سخن راندن مسلم شد مرا

مست تمام آمده است بر در من نیم شب / آن بت خورشید روی و آن مه یاقوت لب

خورشید سخن منم جهاندار / وین شاعرکان همه قمروار

بی من همه گر همه نمایند / هیچند همه چو زی من آیند

ناصرخسرو و سنایی از شاعرانی هستند که در دوره دوم از حیات شعری خود از دربارها کناره گرفتند.

تحولی که سنایی و انوری در غزل ایجاد کردند، باعث شد که در قرن هفتم، شاعران بزرگی در غزل ظهور کنند.

خاقانی و نظامی از شاعرانی هستند که در شمال غرب ایران، سبک شعر فارسی را از آنچه در دیگر نواحی ایران یا پیش از آن رایج بود، متمایز ساختند.

عطار و مولوی از جمله شاعرانی هستند که پیش از دیگر شاعران به تصوّف و عرفان روی آوردند.

این سخا شاخی است از سرو بهشت / وای او کز کف چنین شاخی بهشت

کاو دغا و مفلس است و بدسخن / هیچ با او شرکت و بازی مکن

تا به شب گفتند و در صاحب شتر / بر نزد کاو از طمع پر بود پر

گفت اکنون عیب‌های او بگو / آن چنان که گفت او از عیب تو