شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس چهاردهم: طوطی و بقال | آزمون شماره 200

به رنگ خویش کنندت بدان نبینی آن / که زر به صحبت سیماب سیم گونه شود 

در خون نشست غنچه،که شد همنشین خار  / گردان فراخت سرو،ز برچیده دامنی 

صحبت نیکان،بدان زا چون توان کرد نیک؟ / تلخی از بادام نتوانست بیرون برد قند 

صحبت نیکان طلب کن در جهان / با بدان منشین که گردی بد بدان 

 نکته گفتی با همه سوداگران ( خریدار و فروشنده )

بردُکان بنشسته بُد فارغ خواجه‌وش ( کدخدامنشانه )

آن شخص مسلٌم نداشت ( باور نداشت )

کافتاب نعمتم همچون زیر میغ ( کوه )

غمناک، گلدان، دبیرستان

کوهان، نمکدان، باغچه

گلگون، سایه‌سار، روان

گرفتار، مهوش، کارگر

این چای که بوی نافه‌ چین دارد / چو زلف تو پای تا به پا چین دارد

درشت است پاسخ ولیکن درست / درستی، درشتی نماید نخست

دل من هست از این بازار، بیزار / قسم خواهی، به دادار و به دیدار

بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر / دیدی که چگونه گور بهرام گرفت