شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هفتم - درس سوم-تلخ یا شیرین | آزمون شماره 3719

«الذین تتوفاهم الملائکة طیبین یقولون سلامٌ علیکم . . . »

«یا أیها الذین آمنو ان تنصرواالله ینصرکم و یثبت اقدامکم»

«بلی ان تصبروا و تتقوا و یاتوکم من فورهم هذا یمددکم ربّکم . . .»

«و قال ربکم ادعونی استجب لکم»

شخص زیرک که اوّلین بار به آن شهر آمده و به خواست مردم به پادشاهی رسیده بود، به راهنمایی نیاز داشت. ما نیز که تنها یک بار به این دنیا می‌آییم، برای خوشبختی نیازمند راهنمایی پیامبران هستیم.

شخص زیرک می‌توانست تمام وقتش را به استراحت در قصر بپردازد. امّا او به دنبال راهنما رفت و در جزیرة دوردستِ وعده‌داده‌شده برای خود به ساخت‌وساز پرداخت.

زمان پادشاهی مردِ‌ زیرک خیلی زود سپری شد و درست زمانی که اصلاً گمان نمی‌کرد، نگهبانان قصر ناگهان نیمه‌شب به سراغش آمدند و او را با خود به آن جزیره بردند.

نگهبانان هنگام رفتن به او اجازة هیچ کاری را ندادند. پادشاه از مال و اموالی که برای خود جمع کرده بود،‌ هیچ کدام را نتوانست همراه خود بیاورد. حتّی لحظه‌ای درنگ نیز جایز نبود.

مرگ برای همه یکسان است.

عمر انسان در این دنیا در مقایسه با جهان آخرت کوتاه است.

مرگ برای انسان‌های نیک ناگوار نیست.

کیفیتِ جایگاه انسان پس از مرگ، پیش از آفرینش معلوم است.

پیامبران مردم را به راه درست هدایت می‌کنند، امّا برخی از مردم این راه درست را می‌پذیرند و برخی نه.

هنگامی که مرگ فرا می‌رسد، انسان است و انسان. نه نسب او مهم است، نه نامش، نه جایگاهش و نه اموالش.

مرگ برای برخی انسان‌ها ناگوار است و برای برخی دیگر، ناگزیر؛ امّا کیفیت مرگ را انسان با اعمالش تعیین می‌کند.

مرگ خبر نمی‌کند. انسان در هر لحظه ممکن است طعم آن را بچشد. امّا آنچه تفاوت را رقم می‌زند،‌ نحوة زیست آدمی است.