شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22562

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می کنی دردم/تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

مبارزان جهان، قلب دشمنان شکنند/ تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی؟

همی سوخت باغ و همی خست روی/ همی ریخت اشک و همی کند موی

گر خیال دل من خواست که در پیش آیی/ خواهش این خس و خاشاک دمی معجزه کن

الف _ ب _ ج _ د

د _ ب _ ج _ الف

ج _ ب _ الف _‌ د

ج _ د _ ب _ الف

ما نگریزیم از این ملامت / زیرا که قدیم خانه ماست

مگر می‌نبینی که دد را و دام / نینداخت جز حرص خوردن به دام

اسد اندر کمین کینه ثور / کام بگشاده تا بیابد کام

باز بعضی بر سر کوه بلند / تشنه جان دادند در گرم و گزند

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

به نیک و بد مشو در بند فرزند / نیابت خود کند فرزند فرزند

ز سر زلف عروسان چمن دست بدارد / به سر زلف تو گر دست رسد باد صبا را

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا (جنگ) / تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی