شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس پنجم | آزمون شماره 352

عَلَینا أن لا نذکُر بکلامٍ خفيّ عیوب الآخرین!

في الحصّة الأولی الطّلّابُ یَستمعون إلی کلام المعلّم!

جلسنا في حدیقة تَجري من تحتها الأنهار!

تَکلَّموا تُعرَفوا فإنّ المرء مخبوءٌ تحت لسانه!

یبلغ الصّادق بصدقه ما لن یبلغه الکاذب بکذبه!                          

إنّ الصّادق یبلغ بالصّدق ما لا یبلغه الکاذب بالاحتیال! 

یبلغ الصّادق بصداقته ما لا یبلغه الکاذب بکذبه!                          

یبلغ الصّادق بصدقه ما لا یبلغه الکاذب باحتیاله!   

إنّک إنسان مؤدّب فلاتقل کلاماً یؤذی الآخرین! : تو انسان مودّبی هستی پس سخنی را که دیگران را آزار میدهد مگو!

أنت أکبر عالم قد تعرّفت علیه طول حیاتی! : تو بزرگترین دانشمندی هستی که در طول زندگی ام با او آشنا شده ام!

 کن انساناً متواضعاً تعمرْ فی قلبک الحکمة! : انسان متواضعی باش که در قلبت حکمت آباد گردد!

أنصحک بقراءة کتاب یقوّی ارادتک فی الحیاة! : تو را نصیحت می کنم به خواندن کتابی که اراده ات را تقویت می کند!

إنّ إرضاء النّاس غایة لاتدرک! : تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد / خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

العلم نور وضیاء یقذفه الله فی قلوب أولیائه! : گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد / بالله کز آفتاب فلک خوبتر شو

القناعة کنز لاینفد! : شکوهی که دارد جهان قناعت / به خاقان و قیصر نباشد نباشد

لاتحدّث الناس بکلّ ما سمعت به! : گویند به هم مردم عالم گله خویش / پیش که روم من که ز عالم گله دارم؟

هذا المعلّم قد علّمنا موضوعات مفیدة تفیدنا الیوم!

هذه الدّنیا بحر عمیق قد غرق فیه عالِم کثیر!

کان أحد عشر طفلاً یلعبون فی الحدیقة بفرح کثیر!

فی عالم الطبیعة مناظر جمیلة تذکّرنا بقدرة الله المطلقة!