شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 2484

 ما خار غم در پای جان در کویت ای گلرخ روان / وان گه که را پروای جان کز پای نشتر برکند

گر پای بر فرقم نهی، تشریف قربت می‌دهی / جز سر نمی‌دانم نهادن عذر این اقدام را

نخواهم رفتن از دنیا مگر در پای دیوارت / که تا در وقت جان دادن سرم بر آستان باشد

بسیار می‌گفتم که دل با کس نپیوندم، ولی / دیدار خوبان اختیار از دست دانا می‌برد

شوم غلام ـ عاشقان را ـ عزیزی ـ شکسته‌اند

کنم قربان ـ آسمانی ـ روانم ـ را ببرد

جمشیدم ـ مستانه‌ای ـ کریما ـ درشکند

جهان رانم ـ نسیمی ـ ماهی ـ مست کند

ای ستاره‌ها که بر فراز آسمان $(-/\text{ }\mathbf{U}-\mathbf{U}-/\text{ }\mathbf{U}-\mathbf{U}-/\text{ }\mathbf{U}-\mathbf{U}-)$

من کبوترهای شعرم را دهم پرواز $(--\mathbf{U}-/--\mathbf{U}-/--\mathbf{U})$

ای برادر ز خود یک دمی شو رها $(-\mathbf{U}-/-\mathbf{U}-/-\mathbf{U}-/-\mathbf{U}-)$

نصیحتگوی را از من بگو ای خواجه دم درکش $(---\mathbf{U}/---\mathbf{U}/---\mathbf{U}/---\mathbf{U})$

دلا در عاشقی محرم چه جویی؟ / که پیش عاشقان محرم حجاب است

مست می عشق را نماز مفرمای / کان که نمیرد بر او نماز نباشد

اگر نیست ضعفی در آن چشم مست / چرا گاه بیمار و گاهی خوش است

مجنون صاحب درد را لیلی عیادت می‌کند / فرهاد شورانگیز را شیرین به مهمان می‌رسد