شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس ششم: سجع و انواع آن | آزمون شماره 14270

یکی هفتاد سال علم آموخت و چراغی نیفروخت

دوستی را که به عمری فراچنگ آرند نشایند که به یک دم بیازارند

آن روز که تو دیدی غم نانی داشتم و امروز تشویش جهانی

مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید

بعد از گفتگوی بسیار و مجارا، در سخن شیوه مدارا گرفتیم.

سیم بخیل از خاک وقتی برآید که وی در خاک رود.

ظالمی را حکایت کنند که هیزم درویشان خریدی به حیف و توانگران را دادی به طرح.

ما را آن ده که آن به.

زان روی و خال دلستان برکش نقاب پرنیان / تا پیش رویت آسمان آن خال اختر برکند

زان عارض فرخنده‌خو، نه رنگ دارد گل نه بو / انگشت غیرت را بگو تا چشم عبهر برکند

ما خار غم در پای جان در کویت ای گلرخ روان / وان گه که را پروای آن کز پای، نشتر برکند

سعدی چو شد هندوی تو هل تا پرستد روی تو / کو خیمه زد پهلوی تو فردای محشر برکند