شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 4299

تشبیه، کنایه

مجاز، جناس

اغراق، تشخیص

تلمیح، حسن تعلیل

شاه ترکان سخن مدعیان می شنود/ شرمی از مظلمۀ خون سیاووش باد

گرچه شیرین دهنان پادشهانند ولی/ او سلیمان زمان است که خاتم با اوست

جز بادۀ لعل نیست در روی زمین/ تلخی که هزار جان شیرین ارزد

مرا شکر منه و گل مریز در مجلس/ میان خسرو و شیرین شِکَر کجا گنجد؟

شد در ره او جسمم با آن که ز خوبان بود/ این کشتی بی لنگر پروردۀ طوفان ها

کشتی ز صبر ساز که داری ز سوز و اشک/ دل چون تنور گشته و طوفان برآمده

در این گرداب بی پایان منه بار شکم بر دل/ که کشتی روز طوفان غرقه از باد شکم گردد

کیستم من مشت خار در محیط افتاده ای / دل به دریا کرده ای، کشتی به طوفان داده ای

یاری‌ات در تو فزاید نه اندرو/ گفت حق این تنصروالله تنصروا

آن پر اکنون در نگارستان چین است/ اطلبوا العلم و لو بالصین ازین است

نام احمد چون حصاری شد حصین/ تا چه باشد ذات آن روح‌الامین

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم/ کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی