شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 4677

دگر مگوی که من ترک عشق خواهم گفت / که قاضی از پس اقرار نشنود انکار

قاضی شهر عاشقان باید / که به یک شاهد اختصار کند

قاضی ار با ما نشیند برفشاند دست را / محتسب گر می‌ خورد معذور دارد مست را

وکیل قاضی‌ام اندر گذر کمین کرده است / به کف قباله دعوی چو مار شیدایی

به دلش بر بنهادیم و به جان پرسیدیم / تا نگویی تو که بی پرسش و اکرام برفت

تن که از خنجر او کشته نشد، مردار است / دل که بر آتش او پخته نشد خام برفت

هر که را بر سر از این درد بلایی نرسد / نتوان گفت که او نیک سرانجام برفت

چه سخن کرد به چشم و چه شکر گفت ز لب؟ / که رواج شکر و قیمت بادام برفت

حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح                 ورنه طوفان حوادث ببرد بنیادت

جهان به کام من اکنون شود که دور زمان           مرا به بندگی خواجه جهان انداخت

صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد          دل شوریده ما را به بو در کار می‌آورد

هزار آفرین بر می سرخ باد            که از روی ما رنگ زردی ببرد