شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس چهارم | آزمون شماره 465

الّذي یَتَکَلِّمُ في ما لا یَعلَمُ یَقَعُ في خَطَأٍ!

إنّي لا أُحَدِّثُ أَبداً بِما أَخافُ تَکذیبَه!

فَکِّرْ ثُمَّ تَکَلَّمْ تَسلَمْ مِنَ الزَّلَلِ!

عَوِّدْ لِسانَكَ لینَ الکَلامِ!

﴿  إنَّ اللهَ کانَ بِکُلِّ شَيءٍ عَليماً ﴾

کان المعلمون شارکوا في المراسم!

أخَذتُ کِتاباً رَأيتُهُ!

کنّا جالسین عند أسرتنا اللّیلة الماضیة!

کان العربُ یُغیّرونَ بعضَ المُفردات الفارسیّة إلی أوزانٍ عربیّة: عرب ها برخی واژگان فارسی را به وزن هایی عربی تغییر می دادند!

کانَ لهذا العالَم دورٌ عظیمٌ في تألیف هذا المُعجم: این دانشمند نقش بزرگی در نگاشتن این واژه نامه داشت!

المِسك عطرٌ یتّخذونه مِن نوعٍ من الغِزلان: مشک عطری است که از نوعی از آهوان گرفته می شود! 

قد نُقلت ألفاظٌ فارسیّة کثیرة إلی العربیّة بسبب التّجارة: واژگان فارسی زیادی به دلیل تجارت به عربی انتقال یافته است!