شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - فارسی 2 | آزمون شماره 8277

در طاعت بی طاقت و بی توش چرائی/ ای گاه ستمکاری با طاقت و با توش 

همه طاعت آرند و مسکین نیاز/بیا تا به درگاه مسکین نواز 

طاقتی کو که به سر منزل جانان برسم /ناتوان مورم و خود کی به سلیمان برسم 

روی گشاده ای صنم طاقت خلق میبری/چون پس پرده میروی پردۀ خلق می دری 

 چو دریا به سرمایه خویش باش / هم از بود خود سود خود برتراش

به مهمانی خویش تا روز مرگ / درختی شو از خویشتن ساز برگ

چون شیر به خود سپه‌شکن باش / فرزند خصال خویشتن باش

چو تو خود کنی اختر خویش را بد / مدار از فلک چشم، نیک‌اختری را

 چو بشنید رودابه آن گفت و گوی / برافروخت و گلنارگون کرد روی

 آن چشم دل فریب تو اندر سپیده روز / چون ماه روشن است در اعماق شام من

هر نسیمی که به من بوی خراسان آرد / چون دم عیسی در کالبدم جان آرد

 ایّام گل چو عمر، به رفتن شتاب کرد / ساقی به دور باده گلگون شتاب کن