شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس چهاردهم: طوطی و بقال | آزمون شماره 1912

خزاین پر از بهر لشکر بود / نه از بهر آذین و زیور بود

ضرورت نباشد بر افتاده زور / برد مرغ دون دانه از پیش مور 

اگر زیر دستی بر آید ز پا / حذر کن ز نالیدنش بر خدای

گرفتیم عالم به مردی و زور /ولیکن نبردیم با خود به گور 

ای بسا آدم که ابلیسی کند / ای بسا شیطان که ادریسی کند

در نگر ای خسرو صاحب نظر / نیست هر سنگی که می‌تابد گهر 

هر هلاک امت پیشین که بود / زانکه چندل (سنگ) را گمان بردند عود

در قبای خسروی درویش زی / دیده بیدار و خدا اندیش زی 

روی و ریا را مکن آیین خویش/ هر چه فساد است ز روی و ریاست

گفت عابد: کیستی، احوال چیست؟/ زان که با ناجنس نتوان کرد زیست

زنهار تا به سیرت طرّاران/ ارزن نموده، ریگ نپیمایی

بیرون سپید و دل‌سیهی همچو آینه/ یکرنگ و صاف گرد و رها کن منافقی

خزاین پر از بهر لشکر بود/ نه از بهر آذین و زیور بود

ضرورت نباشد بر افتاده زور/ برد مرغ دون دانه از پیش مور

اگر زیردستی برآید ز پای/ حذر کن ز نالیدنش بر خدای

گرفتیم عالم به مردی و زور/ ولیکن نبردیم با خود به گور