شرکت در آزمون آنلاین فلسفه 2 - درس 9: آغاز فلسفه در جهان اسلام | آزمون شماره 7609

اصول و مسائل زیربنایی دین، ماهیت فلسفی دارند.

دین در حقیقت و ذات خود چیزی جز فلسفه نیست.

فلسفه چیزی غیر از معارف الهی را بیان نمی‌کند.

زبان دین و فلسفه، اختلاف اساسی و ماهوی ندارد.

فضایل مردم مدینه فاضله و اموری که به آن‌ها می‌پردازند، راهبر مدینه به سوی سعادت است.

میزان اتصال یا ارتباط با عالم بالا، تعیین‌کننده وظیفه هر کدام از اعضا در مدینه است.

تفکیک‌پذیری عنصر ریاست از مدینه فاضله، نتیجه ارادی بودن اعمال اعضای این مدینه است.

برقراری نظام عدل در مدینه فاضله، تأمین‌کننده تساوی همه اعضای مدینه است.

اتصال دائمی با ملک وحی _ هدایت جامعه به‌سوی سعادت دنیا و آخرت

اتصال دائمی با ملک وحی _ برقراری نظام عدل و مساوات میان افراد

صیانت دائمی خویش از لغزش‌ها _ تناسب فعل و تدبیر زعیم مدینه با نوامیس نشأت گرفته از وحی

صیانت دائمی خویش از لغزش‌ها _ اداره جامعه براساس مصالح افراد با هدف تأمین سعادت

از همان ابتدا رقیب فلسفه به‌شمار می‌آمد.

بسیاری از دانشمندان این علم با فلسفه مخالف بودند.

با استفاده از استدلال و شهود از معارف دینی دفاع می‌کند.

انتقادهای دانشمندان این علم، فلسفه را پس از ابن‌سینا به رکود کشاند.