شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 1468

چشم بیمار مرا خواب نه در خور باشد

صف‌نشینان نیکخواه و پیشتازان با ادب

عروس طبع را زیور ز فکر بکر می‌بندم

اندیشه از محیط فنا نیست هر که را

مفاعلن - مفعولن - مستفعلن - فعلن

مفعولن - فاعلاتن - مفاعلن - فع لن

مستفعل - مفتعلن - فعلاتن - فعلن

مفاعیلن - مفاعلن - مفعولن - فعلن

ماهی و چون عیان شوی شمع هزار مجلسی               سروی و چون روان شوی عشق هزار لشکری

از سر رشک سوختم زان همه سوزم از درون           با همه آب ساختی زان همه آبی از تری

سینة خاقانی اگر پاک بشویی از غبار            پیش خدایگان تو را بیش کند ثناگری

هم شکری تو هم نمک با تو چه نسبت آب را       چند به رغم دوستان دشمن خویش پروری

نماند تیری در ترکش قضا که فلک / سوی دلم به سر انگشت امتحان نگشود

آمد نوروز هم از بامداد / آمدنش فرخ و فرخنده باد

شرمنده شد از باد سحر گلبن عریان / وز آب روان شرمش بربود روانیش

هر چه داری اگر به عشق دهی / کافرم گر جوی زیان بینی