شرکت در آزمون آنلاین فارسی هفتم - درس هفتم- علم زندگانی

نقش دستوری واژۀ مشخص شده در کدام بیت، نادرست آمده است؟

برزگری پند به فرزند داد کای پسر این پیشه پس از من *تو* راست (متمّم)

به دانش گرای و بدو شو *بلند* چو خواهی که از بد نیابی گزند (مسند)

آفرین، جان آفرین پاک را آنکه *جان* بخشید و ایمان، خاک را (نهاد)

چو گِل بشنید این *گفت و شنودم* بگفتا من گِلی ناچیز بودم (مفعول)

تعداد متمّم‌هاي مشخص شده در کدام بيت نادرست است؟

پريد از شاخکي بر شاخساري گذشت از بامکي بر جو کناري (۴ متمّم)

من اينجا چون نگهبانم تو چون گنج تو را آسودگي بايد مرا رنج (۳ متمّم)

نمودش بس که دور آن راه نزديک شدش گيتي به پيش چشم، تاريک (۱ متمّم)

مرا در دام‌ها بسيار بستند ز بالم کودکان پرها شکستند (۲ متمّم)

کدام گزینه درست است؟

در بیت «پرید از شاخکی بر شاخساری / گذشت از بامکی بر جوکناری» کلمات شاخکی و شاخساری در مصراع اول و بامکی و جوکناری در مصراع دوم متمم می‌باشند.

در جمله‌ی «حجره‌ای ساده و کوچک نصیب او شد»، حجره‌ای ساده و کوچک، مسند می‌باشد.

«گذاردن» به معنای نهادن و قرار دادن و «گذاردن» به معنای ادا کردن و به جا آوردن می‌باشد.

در جمله‌ی «او شیفته‌ی طبیعت بود»، شیفته‌ی طبیعت نقش مفعولی دارد.

همهٔ بیت‌ها به‌جز ....... نیاز به بازگردانی و جابه‌جایی دارد.

ز وحشت سست شد بر جای، ناگاه/ ز رنج خستگی درماند در راه

پرید از شاخکی بر شاخساری/ گذشت از بامکی برجو کناری

تو را توش هنر می‌باید اندوخت/ حدیث زندگی می‌باید آموخت

گه از دیوار سنگ آمد گه از در/ گهم سر پنجه خونین شد، گهی سر

پروین اعتصامی، شاعر معروف، نخستین شعرهایش را در کدام مجله به چاپ می‌رساند؟

خراسان

بهار

نوبهار

گلآقا

شرکت در آزمون آنلاین فارسی هفتم - درس هفتم- علم زندگانی | آزمون شماره 6081