شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 16970

تیره پیش فضایل تو نجوم/ خیره پیش شمایل تو شمال

ای منور به تو نجوم جمال/وی مقرر به تو رسوم کمال

ای ثنای تو سروران را ورد/ وی لقای تو اختران را فال

جسته سرمایه از صفت تایید/ بسته پیرایه از کفت افضال

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

راه وصل تو راه پر آسیب/ درد عشق تو درد بی درمان

چند پرسی ز من چیستم من؟/ نیستم نیستم نیستم من

بشر ماورای جلالش نیافت/ بصر منتهای جمالش نیافت

گر چهره بنماید صنم پر شو ازو چون آینه / ور زلف بگشاید صنم رو شانه شو رو شانه شو

عیش باقیست شمس تبریزی / مست جاوید شاه تبریزیم

نار خندان تو ما را صنما گریان کرد / تا چو نار از غم تو با دل پرخون باشیم

من کف چرا نکوبم چون در کفست خوبم / من پا چرا نکوبم چون بم شدست زیرم

ای خالقی که راهنمایی و ای قادری که خدایی را سزایی، جان ما را صفای خود ده و دل ما را هوای خود ده.

شیخ را پرسیدند: صوفی‌ای چیست؟ گفت: آنچه در سر داری بنهی، آنچه در کف داری بدهی، آنچه بر تو آید بجهی.

بندگان من، مرا پرستید و مرا خوانید و مرا دانید، که آفریدگار منم، کردگار نامدار، بنده‌نواز آمرزگار منم.

آفتاب رخسارش آتش در سایه چاه زد و سایه زلفش دود از خرمن ماه برآورد.

سجع _ موازنه _ تکرار

واج‌آرایی _ ترصیع _ موازنه

واج‌آرایی _ موازنه _ موازنه

سجع _ ترصیع _ تکرار