شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 9935

شعر را خوانند مُهمل طعنه بر شاعر زنند / گرچه نگشایند خود اِلّا که بر مهمل دهان

ای آن‌که تو را حریم گردون حرم است / گر خون خوری از ساغر گردون چه غم است

نه عاشق است در این گفت و گوی نی معشوق / نه ناظر است در این جست و جوی نی منظور

پیک عشقم به اشارات دو ابرو مفرست / کس پی عاشق بی‌دل نفرستاده به تیغ

ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار / ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

هیات کام من که برآرد در این طلب / این بس که نام من برود بر زبان دوست

از آستان پیر مغان سر چرا کشیم؟ / دولت در آن‌ سرا و گشایش در آن در است

آن یار کز او خانه ما جای پری بود / سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

 به گلستان ِرخت بلبلی چو من نبود/ تو آن مبین که چو بلبل نمیکنم فریاد

اگر چه باد صبا روح پرور است به لطف / به گرد لطف تو کی‌‌‌ می‌رسد فدای تو باد

گر بهمن و بهرام برآیند از گور / گویند که کار توست افکندن گور

غم تو در دلم آتش نهاد و از لعلت / صد آتش دگر اندر نهاد می‌آید