شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفدهم : خاموشی دریا | آزمون شماره 2060

بسیار در دل آمد از اندیشه ها و رفت / نقشی که آن نمی رود از دل نشان توست

کرد تصویر تو را صورتگر چین آرزو / بست چندین صورت و صورت نبست این آرزو

نقّاش ازل نقش بدیعت چو بساخت / از ساختن نقش دگر وا پرداخت

این جهان آینه و هستی ما نقش و نگار/ نقش در آینه آخر چه قدر خواهد ماند؟

بیا که وقت بهار است تا من و تو به هم / به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را
 

گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی / روا بود که ملامت کنی زلیخا را
 

تحصیل عشق و رندی آسان نمود اول/ وآخر بسوخت جانم در کسب این فضایل
 

در این روش که تویی بر هزار چون سعدی / جفا و جور توانی ولی مکن یارا
 

از آسمان تاج بارد اما بر سر آن کس که سر فرود آرد. (متواضع بودن)
 

شوق همیشه کور است مگر آن که دانشی باشد. (ناتوان بودن)
 

کار همیشه تهی است مگر آن که مهری باشد. (سود نداشتن)
 

شما را اگر توان نباشد که کار خود به عشق درآمیزید و پیوسته بار وظیفه‌ای را بی‌رغبت بر دوش کشید ، زنهار دست از کار بشویید. (ترک کردن)