شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس پنجم: هماهنگی پاره‌های کلام | آزمون شماره 19464

چِ نان نا لان/ هَ می گَر دَم/ بِ کو یَت

چِ نان نا/ لان هَمی/ گَر دَم بِ کو / یَت

چِ نان نا لا/ن هَ می/ گَر دَم بِ/ کو یَت

چِ نان نا لان/ هَ می گَر/ دَم بِ/ کو یَت

با یکی افتاده‌ام کاو بگسلد زنجیر را 

هرکه چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد

دوستان در پرده می‌گویم سخن

آن‌جا که باید دل به دریا زد همین‌جاست

جهانا عهد با من جز چنین بستی / نیاری یاد از آن پیمان که کردستی

ز نسرین در آویختی عقد لؤلؤ / زگلبن در آویختی عِقد گوهر

زهی عشق زهی عشق که ماراست خدایا / چه نغز است و چه خوب است و چه زیباست خدایا

مرا گر دوستی با او به دوزخ می‌برد شاید/ به نقد اندر بهشت ا‌ست آن که یاری مهربان دارد

مرا یار هرگز نیاید به کار 

تواضع کن آن را که دانشور است 

چون بوی تو دارد جان، جان را هِله بنوازم 

به فتراک دونان تعّلق مکن