شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 10: سبک‌شناسی دورۀ معاصر و انقلاب اسلامی | آزمون شماره 6457

کولهباری پر ز مهر انبیا دارد شهید / سینهای چون صبح صادق، باصفا دارد شهید

سرگشتۀ وادی جنون است شهید / در بزم حضور لالهگون است شهید

چنین قفس نه سزای چون من خوش‌الحانی است / روم به روضۀ رضوان که مرغ آن چمنم

آغوش سحر تشنه‌ی دیدار شماست / مهتاب خجل ز نور رخسار شماست

از رونق افتادن قالب نیمایی و تمایل شاعران این دوره به قالب‌های غزل و قصیده

راه‌یافتن تمثیل و نماد در ادبیات با الهام از فرهنگ اسلامی

ترکیب‌های بدیع و روی‌آوردن به مفاهیم انتزاعی

جدید و نو بودن صور خیال

خوشا ماندابی دیگر / به ساحلی دیگر / به دریای دیگر / خوشا پر کشیدن / خوشا رهایی / آه این پرنده در این قفس تنگ نمی‌خواند ...

جاده خاموش است، از هر گوشه شب هست در جنگل / تیرگی، صبح از پی‌اش تازان / رخنه‌ای بیهوده می‌جوید ...

در این شهر غربت که مأوای توست / چنان زندگی کن که در زادگاه / وگرنه خون به چشمت کم از آب نیست ...

اگر به خانه من آمدی ای مهربان چراغ بیار / و یک دریچه که از آن به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم ...

اهه! مردک مزخرف دو قورت و نیمش هم باقیه. آقاجون احترام خودتون را داشته باشید. چرا لیچار می‌گید؟ (بهره‌گیری از اصطلاحات عامیانه)

زمستان می‌گذشت. زمستان کند و آرام. قاطری پاها در باتلاق گیر کرده. جان می‌کند و می‌گذشت. دیگر کمرشکن شده بود. سرما! تا بود سرما بود. (تأثیر گفتار محاوره در لحن داستان)

حالا باز هم یکی بود یکی نبود. در یک روزگار دیگر دو تا آمیرزا بنویس بودند که هر کدام دم یک در مسجد جامع شهر بزرگی که هم شاه داشت هم وزیر، هم ملا داشت و هم رمّال، صبح تا شام قلم می‌زدند. (کوتاهی جملات)

باز دیروز چه افتضاحی به پا شد. معقول یک‌ماهة فروردین راحت بودیم. اوّل اردیبهشت‌ماه جلالی و کوس رسوایی سر دیوار مدرسه. (حذف فعل)