شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 2483

تو قد بینی و مجنون جلوهٔ ناز/تو چشم و او نگاه ناوک‌انداز

چو خامه در ره فرمان او سر طاعت/ نهاده‌ایم، مگر او به تیغ بردارد

آن پریشانی شب‌های دراز و غم دل/ همه در سایۀ گیسوی نگار آخر شد

هرچه زان تلخ‌تر بخواهد گفت /گو بگو از لب شکربارش

نغمهٔ بلبل شیراز نرفته است ز یادم / «دوستان منع کنندم که چرا دل به تو دادم»

عشق مطلق، کمال  مطلق  او/ «وحده لا اله الّا هو»

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم/ کز نسیمش «بوی جوی مولیان آید همی»

سجده می‌آرند خورشید و مه و انجم تو را / قسمت «یوسف» نشد در خواب، بازاری چنین