شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8070

از بس که تن ز آتش حسرت گداخته است/ از دیده خون گرم فشانم به جای اشک

منم ابر و تویی گلبن که می‌خندی چو می‌گریم/ تویی مهر و منم اختر که می‌میرم چو می‌آیی

عمری از سنگ حوادث سوده گشتم چون غبار/ تا به امداد نسیمی ره به کویی یافتم

از ساغر خونین شفق باده ننوشیم/ وز سفرۀ رنگین فلک لقمه نگیریم

مسلمان هست بسیاری به گفتار / مسلمانی همی باید  به کردار

دختران و بانوان ماه‌وش / بر شترها چون اسیران حبش

راغ را بنگر به‌کردار بهاری دلگشای / باغ را بنگر به‌کردار نگاری دلستان

خرد نقد سرای کاینات است / ولیکن عشق اکسیر حیات است

کلید گنج سعادت قبول اهل دل است / مباد آن‌که در این نکته شک و ریب کند

مانند تیری از کمان بجهد ز تن سیمرغ جان / آن را بیندیش ای فلان باشد که با ما خو کنی

گورخانه‌ راز تو چون دل شود / آن مرادت زودتر حاصل شود

من خفته بُدَم به ناز در کتم عدم /  حسن تو به دست خویش بیدارم کرد

دیوان حافظی تو و دیوانۀ تو من / اما پری به دیدن دیوان نیامدی

صد شکن بر زنگبار انداخته / سنبل زنگی ‌وش هندوی تو

گر چه خورشید فلک چشم و چراغ عالم است / روشنایی‌بخش چشم اوست خاک پای تو

آخر چه معنی آرم از آن آفتاب ‌ْروی / کاو بوی خود به صبح‌دم از من دریغ داشت