شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22383

پ، ب، ت، الف

ب، الف، پ، ت

الف، ت، ب، پ

پ، الف، ب، ت

دلم خاک تو شد گو باش من خون می‌خورم باری / ز دست این دل خاکی به دست خون درم باری

گوش زیر زلف و زیور زان نهان کردی که آه / نشنوی پیدا ز من باری نهان چون نشنوید

با تو حدیث بوسه همان به که کم کنم / کالا حدیث زرّ فراوان نمی‌کنی

آن یار کزو خانه ما جای پری بود / سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

ج _ ب _ الف _ د

الف _ ج _ ب _ د

د _ ب _ الف _ ج

ج _ الف _ د _ ب

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

به نیک و بد مشو در بند فرزند / نیابت خود کند فرزند فرزند

ز سر زلف عروسان چمن دست بدارد / به سر زلف تو گر دست رسد باد صبا را

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا (جنگ) / تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

در غم هجر تو تنها نه منم، کز یاران/  هر کسی راست به قدر خود ازین غم قدری

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت / به قصد جان من زار ناتوان انداخت

به دو چشم تو، که چون چشم تو بیمار توام/ چه شود گر بفرستی ز دو عالم شکری؟

آنکه چون من همه کس از دل و جان بندۀ اوست/ گرچه در خاطر او نیست کسی را خطری