شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 7295

گل جامه چاک کرده و نرگس فتاده مست / وز عندلیب در چمن افتاده غلغله

آن را که می و مطرب دلکش باشد / در موسم گل چرا مشوش باشد

منم از خوردن غم‌های تو شاد / چو زنبور عسل از خوردن گل

نیستم بلبل که هر ساعت سرایم بر گلی / اهل توحیدم گلی دارم در این گلزار و بس

خسروی کار گدایی کی بود / این به بازوی چو مایی کی بود

در عهد پادشاه خطابخش جرم‌پوش / حافظ قرابه‌کش شد و مفتی پیاله‌نوش

الا ای باد شبگیری بگو آن ماه مجلس را / تو آزادی و خلقی در غم رویت گرفتاران 

در خم زلف تو آن خال سیه دانی چیست؟ / نقطه دوده که در حلقه جیم افتادست

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن / هر که دید آن سرو سیم‌اندام را

من این دلق مرقع را بخواهم سوختن روزی / که پیر می‌فروشانش به جامی بر نمی‌گیرد

شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است /  دست طرب از دامن این زمزمه مگسل

نماز شام غریبان چو گریه آغازم / به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

خبرش ز رشک جان‌ها نرسد به ماه و اختر / که چو ماه او برآید بگدازد آسمان‌ها

سر معشوق داری سر درانداز / که عاشق زحمت سر برنتابد

ای دو لب تو گل و دو رخسار تو گل / مل ده بر گل که خوش بود بر گل، مل

گر چه نرگس برنمی‌دارد نظر از پیش پا / زیر پای خود نبیند نرگس جادوی تو