شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 16372

جان ریخته شد با تو، آمیخته شد با تو (۳)

در چشم تو، آفتاب گردون گم شد (۲)

عنقا شکار کس نشود دام بازچین (۳)

چون گل سرخ گریبان ز طرب بدرانید (۲)

چنین است رسم سرای درشت/ گهی پشت زین و گهی زین به پشت

اگر عاقل بُود داند که مجنون صبر نتواند/ شتر جایی بخواباند که لیلی را بُود منزل

من از بیگانگان هرگز ننالم/ که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

خرّم تن او که چون روانش/ از تن برود، سخن روان است

دلم از داغ او گداخت رهی / لاله داغدیده را مانم

نگشاید دلم چو غنچه اگر / ساغری از لبش نبوید باز

همه گو باد ببر خرمن عمر / دو جهان بی تو نیرزد دو جوم

تو و طوبی و ما و قامت یار / فکر هر کس به قدر همت اوست