شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز

شاعر در کدام بیت دو بار از آرایه «مجاز» و دو بار از آرایه «تشبیه» بهره جسته است؟

پر می‌زند از شوق لبش طوطی جانم / آری چه کنم چون شکرستان من آن‌جاست

جایی که عروسان چمن جلوه نمایند / گل را چه محل چون که گلستان من آن‌جاست

نافه را از کمند تو دل در گره / لعل را از عقیق تو خون در جگر

مرغان چمن باز چو من عاشق و مست‌اند / کان نرگس مست و گل خندان من آن‌جاست

در کدام بیت، آرایه مجاز با نشانه لفظی وجود دارد؟

گفتا برو چو خاک تحمل کن ای فقیه / یا هر چه خوانده‌ای همه در زیر خاک کن

ای دل غم جهان مخور این نیز بگذرد / دنیا چو هست برگذر این نیز بگذرد

گرت ز دست برآید چو نخل باش کریم / ورت به دست نیاید چو سرو باش آزاد

تو هم‌چون گل ز خندیدن لبت با هم نمیآید / روا داری که من بلبل، چو بوتیمار بنشینم

واژه‌ی «بیت»، در کدام گزینه کارکرد مجازی دارد؟

اگر بازجویی در او بیت بد / همانا که کم باشد از پانصد

یکی بیت دیگر بر این قافیه / بگویم بلی وام دام تو را

به یاد روی شیرین بیت می‌گفت / چو آتش تیشه می‌زد، کوه می‌سفت

که پس گل مشک دو هزار منظر آمد / دو سه بیت ماند باقی تو بگو که از تو خوش‌تر

در همه‌ی ابیات، آرایه‌ی مجاز به چشم می‌خورد، به‌جز:

می‌رود صبح و اشارت می‌کند / کاین گلستان خنده‌واری بیش نیست

هزار نکته‌ی باریک‌تر ز مو این‌جاست / نه هر که سر بتراشد قلندری داند

من و تو غافلیم و ماه و خورشید / بر این گردون گردان نیست غافل

از تلاوت بر تو حق دارد کتاب / تو از او کامی که می‌خواهی بیاب

در کدام گزینه، بیش‌ترین تعداد مجاز به چشم می‌خورد؟

آن‌که منظور دیده و دل ماست / نتوان گفت شمس یا قمر است

چون تو گلی کس ندید در چمن روزگار / خاصه که مرغی چو من بلبل بستان اوست

جهان و هرچه در او هست با نعیم بهشت / نه نعمتی‌ست که بازآورد فقیر از دوست

بازآ که در فراق تو چشم امیدوار / چون گوش روزه‌دار بر اللّٰه اکبر است

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 1603