شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 267

رقابت با شاعران هندی

رواج مذهب شیعه و پایبندی شاعران به حقیقت

دور شدن سبک عراقی از واقعیت

بیان بهتر حقایق و مسائل جامعۀ نابسامان آن دوران

فرهنگ هند از فرهنگ ایرانی تاثیر می پذیرفت؛ به طوری که فضلای هند برای تالیف کتاب و سرودن شعر از زبان فارسی استقبال می‌کردند.

شاهان صفوی در ترویج و گسترش زبان ترکی در ایران نقش بسزایی داشتند.

شاعران دوره صفوی پی برده بودند که سبک عراقی از واقعیت دور شده؛ لذا برای بازگشت به سوی حقیقت باید انتقاد سیاسی و اجتماعی میکردند که قالب غزل را مناسب این کار می‌دانستند.

همزمان با رشد ادبیات در هند، خراسان و آذربایجان از کانونهای مهم شعرا قرار گرفت.

زبان کوچه و بازار به شعر راه یافت و از این رهگذر روح تازه‌ای در زبان شعر دمیده شد.

دایره واژگان گسترش یافت و بسیاری از لغات ادبی قدیم از صحنه شعر رخت بربست.

لغات مربوط به مذاهب و آداب و رسوم هندوان در این دوره از حوزه شعر و ادب خارج شد.

در این سبک لغاتی چون نزاکت، قالی، شیشه، پل، بخیه، سفال و ... که تا این زمان کمتر در شعر راه داشت، رواج یافته بود.

عطار نیشابوری

صائب تبریزی

وحشی بافقی

نظامی گنجوی

در ابداع معانی و خیال‌های رنگین مشهور است.

استفاده از ضرب‌المثل‌ها و الفاظ محاوره

تک‌بیت‌های غزلش شاهکارهایی از ذوق و اندیشه‌اند.

مضامین ابداعی فراوانی در شعرش به کار برده است.