شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفتم : باران محبّت | آزمون شماره 1779

زشت باید دید و انگارید خوب/زهر باید خورد و انگارید قند ( تناسب )

به سان مرغزار سبز رنگ اندر شده گردش/ به یک ساعت ملون کرده روی گنبد خضرا (تضمن) 

شب و روز در جنگ یکسان بدم / ز پیری همه ساله ترسان بُدم ( تضاد )

صبح است ساقیا قدمی پر شراب کن/دور فلک درنگ ندارد شتاب کن ( تناسب )

منزلت یافته _ احسان _ مهربانی _ دچار اشتباه

نزدیک _ تلطّف _ شفقت _ شباهت 

نزدیک _ لطف _ بلند مرتبگی _ پنهان

منزلت یافته _ توجه _ حل کردن _ اشتباه کننده

چنان دان که بی شرم بسیار گوی/نبیند به نزد کسی آب‌روی 

به دانش بود مرد را آبرو/ به بی‌دانشی تا توانی مپوی

خون خود را گر بریزی بر زمین/به که آب‌روی بریزی برکنار

بدان کودک تیز و نادان بگوی/که ما را کنون تیره گشت آبروی

می توان بر تیرباران ملامت صبر کرد / کو جگرداری که با تیر تغافل سر کند؟

پرده خود پیش هر ناشسته رو نتوان درید / بلبل ما گریه را در دامن گل سر کند 

خیره چشمی بین که پیش عارض گلرنگ او / شبنم نادیده،حرف از دفتر گل سر کند 

خضر را از لوح دل چون زنگ می باید زدود / هر که خواهد راه صحرای توکّل می کند

الیم و دردناک  -  عاجل و حال

مبدأ و سرآغاز  -  تألّم و اندوه

معونت و یاری  -  امل و آرزو

ًرجحان و برتری  -  ماُمور و آبادشده