شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفدهم : خاموشی دریا | آزمون شماره 6271

از شعله به‌خاطر روشنایی‌اش سپاس‌گزاری کن / اما چراغدان را هم / که همیشه صبورانه در سایه می‌ایستد، از یاد مبر.
 

ماهی در آب خاموش است و / چارپا روی خاک هیاهو می‌کند و / پرنده در آسمان آواز می‌خواند.
 

آدمی اما / خاموشی دریا و / هیاهوی خاک و / موسیقی آسمان را در خود دارد.
 

هنگامی که / در فروتنی، / بزرگ باشیم، / بیش از هم به آن نزدیک شده‌ایم. 
 

بیا که وقت بهار است تا من و تو به هم / به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را
 

گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی / روا بود که ملامت کنی زلیخا را
 

تحصیل عشق و رندی آسان نمود اول/ وآخر بسوخت جانم در کسب این فضایل
 

در این روش که تویی بر هزار چون سعدی / جفا و جور توانی ولی مکن یارا
 

پیامبر و دیوانه، مرصادالعباد

پرنده‌ای به نام آذرباد، کلیله و دمنه

ماه نو و مرغان آواره، روضۀ خلد

دیوان غربی ـ شرقی، اسرارالتّوحید

رابیندرانات تاگور، یوهان ولفگانگ گوته، جبران خلیل جبران، ریچارد باخ

جبران خلیل جبران، یوهان ولفگانگ گوته، ریچارد باخ، رابیندرانات تاگور

ریچارد باخ، رابیندرانات تاگور، یوهان ولفگانگ گوته، جبران خلیل جبران

یوهان ولفگانگ گوته، ریچارد باخ، جبران خلیل جبران، رابیندرانات تاگور